جایگاه و حرمت اهل بیت در اندیشه امام و وظیفه نهادهای حاکمیتی در پاسداری از آن
امام خمینی در طلیعه وصیت نامه سیاسی الهی خویش به حدیث شریف ثقلین که مورد قبول قاطبه علما اسلامی است، اشاره نموده و دور افتادن جوامع اسلامی از دو ثقل قرآن کریم و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) را زمینه گرفتاری های جهان اسلام و سلطه اجانب می داند. به غیر از دیدگاه افراطی معدودی از اهل تسنن نظیر وهابیت که به عناد با اهل بیت روآورده اند، عمده فرق و مذاهب اهل سنت، خود را محب اهل بیت پیامبر خاتم (ع) دانسته و روایات متعددی را در لزوم احترام و محبت به ایشان نقل نموده اند. مجموعه کتب «صحاح سته» اهل تسنن مملو است از روایاتی است که نه تنها لزوم محبت و ارادت به اهل بیت (ع) را اذعان می کند، بلکه بر عصمت و مطهر بودن ایشان از هر گناه و خطا تصریح دارد. بر این اساس اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نه تنها در نزد اهل تسنن واجد مقام و منزلت ممتاز و رفیعی هستند، بلکه در کنار ایمان به عصمت اهل بیت (ع)، لزوم محبت به ایشان مورد تاکید قرار گرفته که در رویه بسیاری از ائمه و علما ایشان دیده مشهود است. (1)
اما دشمنان اسلام همواره در کنار ایجاد افتراق میان فرق اسلامی سعی در تشدید عداوت ها با تشیع داشته و توهین ها و تهمت های فراوانی را به این مکتب حقه اسلامی روا داشته اند. بنی امیه و بنی عباس را می توان نخستین و استعمارگران و ملحدین کنونی را آخرین مصادیق دشمنان اهل بیت و اسلام راستین دانست که از هر ابزاری برای ایجاد نفرت و انزجار نسبت به مکتب راستین خاتم الانبیا (ص) استفاده نموده اند.
در عصر کنونی توهین به وجود نازنین پیامبر رحمت، اهانت به مقدسات و اقداماتی از قبیل قرآن سوزی تحت عنوان آزادی بیان و سامان دهی گروه های افراطی خشن و حمایت از ایشان برای تکمیل پروژه اسلام هراسی از جمله مصادیقی است که به واقع باطن خبیث و شیطانی این قدرت ها را نشان داده و نقاب از چهره به ظاهر فرهیخته و صلح جوی آنها بر می دارد. امام خمینی در ضمن وصیت نامه خویش با گلایه از سران خائن برخی کشورهای اسلامی، سیر اشتباه زمامدارن پیشین را زمینه ساز وضع موجود می داند: « اكنون ببینیم چه گذشته است بر كتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترك پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسفانگیزی كه باید برای آن خون گریه كرد، پس از شهادت حضرت علی (ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن كریم را وسیلهای كردند برای حكومت های ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را كه سراسر قرآن را از پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ دریافت كرده بودند و ندای «اِنّی تاركٌ فیكُمُ الثقلین» در گوششان بود با بهانه های مختلف وتوطئه های از پیش تهیه شده، آنان را عقب زده و با قرآن، در حقیقت قرآن را كه برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است از صحنه خارج كردند؛ و برحكومت عدل الهی كه یكی از آرمانهای این كتاب مقدس بوده و هست خط بطلان كشیدند و انحراف از دین خدا وكتاب و سنت الهی را پایه گذاری كردند، تا كار به جایی رسید كه قلم از شرح آن شرمسار است.» (2)
بی شک یکی از موثرترین ابزار غرب برای ستیزه جویی با اسلام و کینه توزی نسبت به شخصیت های برجسته آن نظیر اهل بیت (ع) در جهت انحراف اذهان عمومی، ابزار رسانه است. امام خمینی در وصیت نامه خویش ضمن بیان تلاش ابرقدرت های پلید در ایجاد تزلزل در قلوب مومنین به این مساله اشاره نموده و همگان را به استقامت در این مسیر توصیه می کند: «من اكنون به ملتهای شریف ستمدیده و به ملت عزیز ایران توصیه میكنم كه از این راه مستقیم الهی كه نه به شرق ملحد و نه به غربِ ستمگرِ كافر وابسته است، بلكه به صراطی كه خداوند به آنها نصیب فرموده است محكم و استوار و متعهد و پایدار پایبند بوده، و لحظهای از شكر این نعمت غفلت نكرده و دستهای ناپاك عمال ابرقدرتها، چه عمال خارجی و چه عمال داخلی بدتر از خارجی، تزلزلی در نیت پاك و اراده آهنین آنان رخنه نكند و بدانند كه هرچه رسانه های گروهی عالم و قدرتهای شیطانی غرب و شرق اشتلم میزنند دلیل برقدرت الهی آنان است و خداوند بزرگ سزای آنان را هم در این عالم و هم در عوالم دیگر خواهد داد. «إنَّه ولی النِّعَم وب ِیدِه ملكوتُ كلِّ شیءٍ». (3)
آنچه اخیرا در جشنواره سیاسی فیلم «کن» رخداد را می بایست ازاین منظر نظاره نمود و بر همین مبنا تفسیر کرد. این جشنواره و مراسماتی از این دست و بلکه هر گردهمایی ورزشی، هنری و ... که بانیانش دشمنان سوگند خورده اسلام و تشیع باشند، را نه تنها باید در امتداد سیاست های استکباری و الحادی ابرقدرت ها دانست و ادعای منزه ماندن عرصه هنر و ورزش از منازعات سیاسی را نیرنگی نخ نما تصور کرد، بلکه تنها سلاح باقی مانده در دستان این شیطان صفتان برای دین ستیزی از یکسو و ناامید کردن جامعه ایرانی از سوی دیگر در نظر گرفت. بر همین اساس است که سال های اخیر شاهد تشویق، برجسته سازی و اعطا جایزه به فیلمسازان و بازیگرانی هستیم که از ایران و ایرانی جز سیاه نمایی، یاس و ترویج خود کم بینی امر دیگری را بر پرده سینمای جهان نمایش نداده اند. اساسا گویا شرط برنده شدن در این نوع از رقابت ها، ارئه تصویری خیالی، منحرف و اغراق آمیز از زندگی ایرانیان است. اعطا جایزه بهترین بازیگر زن بخاطر نقش آفرینی در فیلم «عنکبوت مقدس» به خانم امیر ابراهیمی در کنار هوچی گری و نفرت پراکنی رسانه های غربی در خصوص سرود جهانی وحدت آفرین «سلام فرمانده» را از این زاویه باید تحلیل نمود.
امام رضا (ع)، سلطان خراسان، همان امام رئوفی است که هر ایرانی عشق به او را جزئی از هویت خود دانسته و به آن افتخار می کند. اقدام پست و شیطانی سازندگان فیلم «عنکبوت مقدس» در ایجاد رابطه میان این باور و ایمان مقدس با خشونت، ترور و آدم کشی، اقدام پستی بود که به لحاظ صراحت و کیفیت انجام مسبوق به سابقه نبوده است. به نظر می رسد استکبار جهانی و ایادی مشئوم آن با حمایت از فیلم های سفارشی ضد ایرانی و سپس برجسته سازی و جهانی سازی آن، در پی از بین بردن باورها و آرمان هایی است که دیگر صبغه سیاسی هم نداشته و از این منظر حتی راضی به دین فردی جدا از حاکمیت هم نیستند. بدعت نوین و امر مهمی که نظارت بیشتر متصدیان فرهنگی کشور، خصوصا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در خصوص مواردی که با مجوز این وزارتخانه اقدم میشود مطالبه می کند. البته حفظ و پاسداری از ارزش ها و حریم مکتب تشیع یکی از وظایف مهم همه مقامات و مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران است. فارغ از سوگند نمایندگان مجلس شورای اسلامی مبنی بر پاسداری از حریم اسلام(4)، نظارت قوه قضاییه بر حفظ حریم مقدسات و عدم توهین به آن ها و سوگند رییس جمهور مبنی بر پاسداری از مذهب رسمی کشور،(5) در عمل نیز یکی از شئون مهم نظارتی مقامات ناظر در عرصه اجرا و حیطه وظایف مسئولین، تعهد به اسلام و پایبندی به سوگند یادشده در خصوص حفظ موازین اسلامی است. به گونه ای که نمایندگان مسلمان و متعهد مجلس شورای اسلامی وفق اصل هفتاد و دوم نمی توانند قانونی خلاف موازین اسلامی وضع نمایند(6) و رفتار دولت و هیات وزیران باید به گونه ای باشد که ضمن انجام وظایف خویش، در حراست از مرزهای عقیدتی و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ کوششی دریغ نورزند. وظیفه و الزام مهمی که دولت سیزدهم می بایست توجه ویژه ای به تحقق آن داشته باشد.
در این میان و به رغم اقدامات خصمانه واقع شده آن چه امیدبخش و سبب آرامش خاطر همگان است، اراده الهی و وعده های تخطی ناپذیر حق تعالی در پیروزی و غلبه مومنین و شکست شیاطین است. چه زیباست بازخوانی و تلاوت آیه هشتم سوره مبارکه صف که حق جل ثنائه ضمن آن می فرماید: «مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا، گرچه كافران را ناخوش افتد، نور خود را كامل خواهد گردانيد.» (7) آری با وجود تمام دشمنی ها، رذالت ها و نفرت پراکنی ها، در کنار خیانت برخی خودی ها، آنچه محقق است وعده الهی و عالم گیر شدن نور ولایت است که تخطی ناپذیر است و از قضا، نقشه پلید دشمن که سعی در تفرقه و دین زدایی در آحاد جامعه دارد را بسان شکستن شیشه عطر، به فرصتی برای همگرایی منتظرین ظهور و بازگشت به ارزش های دینی حول محور ولایت امام رئوف، علی ابن موسی الرضا (ع) تبدیل می کند.
(1) به عنوان نمونه از شافعی که یکی از چهار امام اهل تسنن است سروده های بسیاری در ابراز محبت و تمجید از مقام اهل بیت (ع) نقل شده که فقره زیر که به نوعی بیانگر فشار سیاسی حاکم بر ایشان در نقل فضایل اهل بیت (ع) است، یکی از آن ها است:احب علیاً لا ابالی و ان فشا و ذلک فضل الله یؤتیه من یشا
انا عبد لفتی انزل فیه هل اتی الی متی اکتمه، اکتمه الی متی
ترجمه: علی را دوست دارم (و از دشمنان) باکی ندارم، اگرچه دوستی من آشکار شود و این دوستی فضل خدا است که به هر که خواست می دهد.من بنده آن جوانمردی هستم که سوره «هل اتی» در شأن او نازل شده، تا کی آن را پنهان کنم و تا کی آن را بپوشانم.
(2) صحیفه نور، ج 21، 394
(3) صحیفه نور، ج 21، 399
(4) اصل شصت و هفتم: «نمایندگان باید در نخستین جلسة مجلس به ترتیب زیر سوگند یاد کنند و متن قسم نامه را امضاء نمایند: بسم الله الرحمن الرحیم «من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد میکنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته ها و نوشته ها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مدنظر داشته باشم.» نمایندگان اقلیت های دینی این سوگند را با ذکر کتاب آسمانی خود یاد خواهند کرد. نمایندگانی که در جلسة نخست شرکت ندارند باید در اولین جلسهای که حضور پیدا می کنند مراسم سوگند را به جای آوردند.»
(5) اصل یکصد و بیست و یکم: «رئیسجمهور در مجلس شورای اسلامی در جلسهای که با حضور رئیس قوة قضائیه و اعضای شورای نگهبان تشکیل می شود به ترتیب زیر سوگند یاد می کند و سوگندنامه را امضاء می نماید: «بسم الله الرحمن الرحیم. من به عنوان رئیسجمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت هایی که بر عهده گرفته ام به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازم و از هرگونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم. در حراست از مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم و با استعانت از خداوند و پیروی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهمالسلام قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است همچون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشم و آن را به منتخب ملت پس از خود بسپارم.»
(6) اصل هفتاد و دوم: «مجلس شورای اسلامی نمی تواند قوانینی وضع کند که با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد. تشخیص این امر به ترتیبی که در اصل نود و ششم آمده بر عهدة شورای نگهبان است.»
(7) «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ»