آشنائی با مفاهیم حقوق عمومی؛ بررسی مفهوم «اجتهاد»

مشخصات
چکیده:
اجتهاد پویا، برخاسته از اصول فقه پویا، وظیفه قانونگذاری برای عقل را برعهده دارد همچنان که فقه قانونگذاری برای جامعه را عهده‌دار است. لذا اجتهاد هدف و ثمره اصول فقه دانسته شده است.
کلمه اجتهاد نیز مانند دیگر کلمات علاوه بر تمرین و ممارست، نتیجه آموختن مهارت‌ها و دانش‌هایی چند می‌باشد. علوم مقدّماتى اجتهاد، از نظر قالب فقهاء، چهارده علم است که همه‌ی آنها را مى‌توان در ذیل سه عنوان: علوم ادبیات عرب، علوم عقلى و علوم نقلى گنجاند. منابع اجتهاد در میان فقهاء شیعه و اهل تسنن بسیار متفاوت است، به گونه‌ای که می‌توان اختلافات فقهی این دو عقیده را نشأت گرفته از همین امر دانست. غالب علماء شیعه کتاب، سنت، عقل و اجماع را از منابع اجتهاد برشمرده‌‌اند اما اخباری‌ها به دو منبع کتاب و سنت بسنده کرده‌اند. همچنین اهل تسنن از منابعی چون استحسان، قیاس، مصالح مرسله، اجماع صحابه، عرف و... نیز نام برده‌اند.
بر هر مکلفی واجب است که آگاه به احکام شرعی و وظیفه خود در مقابل خداوند باشد؛ در همین راستا وی مخیر است یا خود مجتهد شود یا از یک مجتهد تقلید کرده و یا احتیاط نماید. لذا اجتهاد را واجبی تخییری نامیده‌اند.

متن گزارش پژوهشی بررسی مفهوم «اجتهاد»
گزارش خطا
ارسال نظرات
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰