شرح مبسوط قانون اساسی؛ شرح اصل هشتاد و ششم قانون اساسی

مصونیت پارلمانی به عنوان یکی از ابزارهای طراحی شده برای تأمین آزادی بیان نمایندگان به دو قسم مصونیت ماهوی (عدم مسئولیت) و مصونیت از تعرض تقسیم شده و در قوانین اساسی کشورها نیز به انحای مختلف به رسمیت شناخته شده است. اصل (۸۶) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به نحوی به موضوع مصونیت نمایندگان اختصاص یافته، از جهات مختلف نیازمند بررسی است. این مقاله با رویکری توصیفی-تحلیلی به ابعاد مختلف موضوع از جمله مبانی، سابقه و انواع مصونیت پرداخته و اصل(۸۶) و مصونیت پارلمانی را تحلیل نموده است. برآیند کلی این مقاله در خصوص مصونیت نمایندگان آن است که با توجه به متن اصل (۸۶) که بر "اظهارنظر در مقام ایفای وظایف نمایندگی" تأکید کرده، باید مصونیت نمایندگان را مقید به رعایت این شرط دانست و اجازه اثبات خلاف آن را به شاکی داد و نمیتوان شاکی را از شکایت بر ضد نمایندگان منع کرد. البته قاضی رسیدگی‌کننده به این امر باید با مقتضیات مجلس، وظایف نمایندگان و نظارت بر دولت آشنایی کامل داشته باشد.

 
واژگان کلیدی: مصونیت، جرم، اصل ۸۶ ، نماینده مجلس، اظهارنظر.